پژوهش حاضر بمنظور بررسی تاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر کمرویی نوجوانان صورت گرفت. بدین منظور از بین کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی که در سال تحصیلی 88-87 در مدارس این شهر مشغول به تحصیل بودند، تعداد 36 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای و از طریق اجرای چک لیست رفتاری کمرویی بعنوان دانش آموزان کمرو شناسایی و انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 18 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش طی 4 هفته، هر هفته دو جلسه 60-40 دقیقه ای تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند و چک لیست رفتاری کمرویی بعنوان ابزار پژوهش در هر دو گروه در جلسه اول، جلسه آخر و 1 ماه پس از اتمام دوره آموزشی مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات بدست آمده باتوجه به فرضیه های پژوهش با آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های بدست آمده از پژوهش حاضر حاکی از آن بود که در متغیرهای وابستگی، تنهایی، بی تفاوتی، کناره گیری و انفعالی، بین گروه آزمایش وگواه تفاوت معنی داری وجود دارد و فقط در خرده مقیاس طردشدگی تفاوت معناداری میان دو گروه مشاهده نشد. نتایج بدست آمده نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب کاهش نمره کمرویی دانش آموزان گروه آزمایش شده است.